Het is een bijzondere plaats Zutphen.
En als je dan ook nog uitzicht hebt, vanuit je werkruimte op deze Berkelruine dan is dat inspirerend voor verzet.
Want daar schreven ze beiden over. Jolanda Withuis en haar man Tom de Ridder. Samen en toch apart.Beiden socioloog.
“We zijn elkaars eerste lezer en sparen elkaar niet. Als je in de wetenschap werkt, moet je niet bang zijn voor kritiek. Dat maakt je werk alleen maar beter.”
Zij won de Grote Geschiedenis Prijs 2009 met Weest manlijk, zijt sterk over de verzetsheld Pim Boellaard, die ze ook nog een paar maal ontmoet heeft.
Geloof en geestkracht hadden hem door de hel van de oorlog gesleept.
Na zijn dood kreeg ze toegang tot zijn minutieus bijgehouden archief, waaruit ze -na jarenlange studie-de informatie vergaarde die tot haar “meeslepende en waardige”( juryrapport) boek leidde.
Hij schreef De geest van het verzet, een boek dat hij onlangs aan Koningin Beatrix heeft aangeboden.
Uit dat boek blijkt dat de “illusie van eenheid” van ex-politieke gevangenen al gauw uiteen spatte door felle politieke tegenstellingen.
Een inspirerende omgeving, dat oude hart van Zutphen.
bron:
De Stentor
foto:
internet
—————————————————1-5-2020 Weest manlijk zijt sterk heb ik gereserveerd bij de Stadkamer.Vanaf 6 mei kunnen reserveringen opgehaald worden.
———————————————————– 11-1-2021 Gisteren las ik over het volgende boek en ik ben bijna bereid het blind te kopen; ik vraag me alleen af of er illustraties in staan. Ik hou daarvan .Temeer daar het om een vergeten schilderes gaat met een interessante geschiedenis. Tegen de wil van haar rijke ouders uit Leeuwarden en de tijdgeest zette ze door, vertrok naar Parijs om te schilderen, woonde in Amsterdam, kocht een huis in het mooie dorp Almen waar ze met veel kunstvrienden optrok, zoals Kees Verweij, Roland Holst, Charlotte van Pallandt…; ze correspondeerde met Ida Gerhard en vanaf 1970 wordt er een schilderprijs uitgereikt met haar naam. Jeanne Buruma-Oosting. OOK nog nooit van gehoord.Als je op die site kijkt kom je veel bekende schilders tegen! http://www.jeanneoostingstichting.nl
Jolande Withuis heeft er 5 jaar aan gewerkt.
————————–2-11
Er was nog een boekenbon,want na het lezen van het interview kon ik de verleiding niet weerstaan. Een eigenwijs persoon met een boeinde geschiedenis in het licht van de tijd.Ik heb het boek besteld.
Onder andere In museum Henri Polak , Zutphen, komt in het voorjaar 22 een expositie van haar werk, die ik ga bekijken.————————————Het is een boek om in het weekend te lezen.Met veel illustraties
—————————–18-11-2021 Interessant vond ik gisteren het artikel in de VK van Wieteke van Zijl over “vrouwelijke kunst “. Het toeval wil dat ik het boek waaraan ze refereert van Jennifer Higgie: Spiegel en Palet, net gisteren van de bieb kon halen.In de vele colleges die ik gehad heb werd regelmatig over een Male Gaze en een Female Gaze gesproken en soms was dat duidelijk. Interessant vind ik de laatste tijd dat dr. Angela Maas, arts, heeft vastgesteld dat er een groot verschil is in hartkwalen bij vrouwen en mannen en qua psychiatrie is het duidelijk dat bij mannen en vrouwen verschillende diagnoses gesteld worden. Vrouwen zouden bv 4 maal zo vaak een depressie hebben.
Ik ben ongeveer halverwege het boek over Jeanne Oosting en steeds meer wordt duidelijk hoeveel moeite ze moest doen om een schilder te worden. Bekend is ook haar grafiek die soms wat duister overkomt.Heel fraai vind ik deze litho, die ze maakte in 1934. Ook maakte ze veel naakten, die soms niet eens vertoond mochten worden.
——————————30-12-2021 Bijna uit, tussendoor lees ik andere boeken. Jeanne had een langdurige vriendschap met Adriaan Roland Holst, waarvan ik niet wist dat hij opgenomen was in de Valeriuskliniek met een psychotisch depressie.Ze werken samen; Jeanne O maakte etsen bij zijn bundels en schilderde zijn portret.Een beetje triest.
————————14-1-2022Goede recensies las ik. OOk voor Barbara Stok, wiens boek al weer in herdruk is, dus NIET te krijgen.Hoe kan dat?
——————————————————20-2-2022 Tot mijn verrassing zag ik haar van de week:Jeanne Oosting, geschilderd door Theo Kurpershoek in Kasteel het Nijenhuis ( Fundatie)
—————————————————2-4-2022 Jan Toorop geschilderd door Jeanne.
———————————————-13-4-2022 Verrassend, vond ik de tentoonstelling gisteren in Museum Henriette Polak.(één van mijn favoriete musea; qua sfeer, collectie enz.) Jeanne Oosting heeft erg veel werk nagelaten; ze werkte dan ook door tot het einde. Ze werd 96! Heel veelzijdig vind ik de onderwerpkeuze en zeker ook de technieken. Ik kocht een prachtig boek met grafiek van haar en collega’s. Ze schuwde de zwarte kanten niet; ging in haar eentje naar Parijs waar ze 11 jaar woonde, en verwerkte de oorlog in een serie prenten, bezocht het watersnoodsgebied in 53 en in de jaren 70 was ze in Moskou.
OOK IN 4 ANDERE MUSEA
22-4-2022 Straks even langs Waanders voor Museumtijdschrift 3 met een artikel over Jeanne.
——————————1-10-2022 Shortlist Biografieprijs 30 oktober wordr bekend gemaakt wie hem wint.
Wat mij betreft mag ze winnen, Jolanda Withuis, hoewel ik de andere biografieen niet ken.
Een pré is dat het bij Jeanne Oosting gaat om een verrassend, veelzijdig kunstenaar, die als vrouw heeft moeten knokken, die veel reisde, veel contacten had met andere kunstenaars,en…..het is een aangenaam boek om te lezen . En er is de Jeanne Ostingh Stichting, vanaf 1970, die prijzen uitreikt aan jonge kunstenaars.Bovendien is Jeanne gekoppeld aan exposities en één van de mooiste boeken die ik dit jaar heb gekocht: Helaas Uitverkocht
Een zeer fraai vormgegeven boek over prentkunst van haar en collega’s/ vrienden als: Joop Sjollema, Otto B. de Kat, Theo Kurpershoek,Aat Veldhoen en zelfs Escher. ( en veel anderen:leden van oa De Grafische )ER moet maar gauw een herdruk komen
En nog een werk uit dit boek van Johan Hemkes ( 1894-1988)
————————————————–11-3-2023 Het zag er prachtig uit. Haar nieuwe boek, met de voorkant van Sonia Delauny, en het heeft goede recensies en je bent feminist of je bent het niet,maarrrrr, vandaag kocht ik eerst andere boekjes.Volgende week is het waarschijnlijk aan de beurt…Vrouw en Vrijheid.
Woonplaats: zwolle
Toekomst 
Het boek is meeslepend tot de periode van na de oorlog waarin het verhaal verzandt. Zoals Churchill de perfecte tegenfiguur Hitler en de Tweede Wereldoorlog nodig had om als mens en politicus te blijven voort leven zo heeft WO II Pim Boellaard zijn ere krans verschaft.
Boellaard is een levend voorbeeld geweest van de convergentie van een elitaire opvoeding en een bijzonder sterk karakter,een geboren leidersfiguur met een hoge moraliteit.
Als bijzonder excellent exemplaar van de menselijke soort helaas uitgestorven.
@fred.
Heb je het gelezen?
Na een gedeelte Joke Smit , was ook genomineerd, heb ik het weggelegd. Beetje veel van hetzelfde naar mijn smaak.
Dit boek zou ik wel willen lezen.
Uitgestorven dat type mens?
Het boek van deze morele held inderdaad al enige tijd geleden gelezen. In Leeuwarden was het snel uitverkocht en de bestelling liet even op zich wachten. Het boek is heel mooi en heel warm geschreven met een zeldzaam inlevingsvermogen van de intelligente, evenwichtige schrijfster. Door de tekst heen straalt liefde van de schrijfster voor de persoon Boellaard uit en dat treft op weergaloze wijze.
Een beter biografe dan Jolanda Withuis is niet mogelijk.
Zowel door politiek links als rechts werd Boellaard gerespecteerd.
De geschiedenis op internationaal nivo kan veranderd worden door soms maar één mens, zoals Churchill, de historie op kleinere schaal zoals opofferingsgezinde Pim Boellaard beleefde en vorm gaf eveneens. Zij namen de uitdaging die de geschiedenis soms stelt met alle inzet op.
Morele helden die met inzet van al hun middelen en eigen leven velen redden dwingen met hun voorbeeld functie respect af en bewogenheid. Soms, heel soms kom je zo’n persoon tegen. En even zeldzaam zijn de boeken die hoop geven.
De biografie van Pim Boellaard is zo’n boek.
@fred.
Dat is een mooie reactie.
Ik heb me overigens al eerder in dit boek verdiept en Boellaard werd min of meer verweten dat hij "kruiperig en kritiekloos was naar Bernhard, maar dat werd geplaatst in het licht van die tijd.
De mens Boellaard is zo ongelooflijk complex, zo veelzijdig, zo divers ervaren door hen die hem goed kenden, dat het niet makkelijk is een eenduidig beeld van hem te schetsen en dat is maar goed ook.
De man die een man "uit één stuk is" zou een saaie man zijn of een robot.
Helden zijn al lange tijd verdacht en menig auteur poogt zulke mensen omlaag te halen, kwaad van te spreken, hun status te verlagen tot een primitief reagerend wezen dat uitsluitend op eigen voordeel is gericht.
Als republikein keek ik wel even op van de kritiekloze Oranjegezindheid van Boellaard, een houding die alleen te plaatsen is in de geest van de tijd, waarin de manipulatieve Prins Bernhard ten onrechte binnen gehaald werd als bevrijder van Nederland. Achteraf oordelen is mij echter veel te gemakkelijk. De vrijheid van keuze geldt m.i. ook voor de Oranje bewonderaar. Goede vienden van mij zijn pro Oranje, maar het zou bijzonder benepen zijn hen daar op af te rekenen of te dwingend mee in debat te gaan.
Mag ik even Jolanda Withuis quoten die op pag. 302 schrijft:
"De held van mijn verhaal (Boellaard) had weinig oog voor de behoeften van zijn vrouw en zoon, hield vast aan patriarchale familieverhoudingen en vond dat hij als chef de famille tot in het derder geslacht het voor het zeggen had.Hij hechtte aan geld, goed en een positie in de schijnwereld van adel, hof en dubbele namen. Hij was ijdel en zelfgenoegzaam, dwingend en autoritair en pochte op zijn fysieke kracht."
En een alinea verder:
"Hij was ziende blind voor het gebrek aan integritieit en diepgang van zijn vriend Bernhard, steunde het overjarige instituut van de monarchie en had liefst alle dagen zijn koninklijke onderscheidingen gedra gen".
Mijn vraag: "Voer voor psychologen? Werk aan de winkel voor jou?"
De huidige tijd biedt geen ruimte voor dat type mens. Heb eens gezocht op Rooie Reus. De keuze van de SP voor een Rooie Reus leek me een antwoord op jouw vraag. Het blijkt dat de SP de laatste keer deze mensen aanwees: Antoinette Hertsenberg (TROS Radar), Pieter Lakeman (SOBI) en Peter Paul de Vries (VEB). Niet de eerste mensen waar ik aan zou denken. In 2004 ging de prijs naar de iegen activisten. De keer daarvoor in 2002 naar radioprogramma Argos. Ben je verder nieuwsgierig zie dan hier :http://www.rooiereus.nl/winnaarsenjuryleden.html
De door Martin genoemde temporaine "helden" staan in geen enkele verhouding tot mensen als Boel laard en Churchill.
Ik ben er van overtuigd dat in tijden van grote moeilijkheden die personen op staan die geroepen zijn om hun historische taak op zich te nemen.
Een Rooie Reus?
Het belang van een Boellaard overstijgt elke politieke kleur of religie als de menselijke waardigheid in het geding is.
Fred ik wist dt die reactie zou komen. Zelf vind ik het vreemd
dat je Boellaart en Churchill onder een noemer bespreekt.
Het lijken mij verschillende soorten helden.
Bovendien je toch niet zeggen dat VVD’er Boellaart geen politieke
kleur had en ook de Ordedienst, war hij bij zat, was niet van een
bepaalde kleur gespeend. Lees Conny Braam er bijvoorbeeld
nog eens op na.
Martin
Het gaat mij om dezelfde mentaliteit van beide grootheden. De kracht om op te staan en als individu te handelen ten behoeve van een groep.
Zowel Boellaart als Churchill verzetten zich uit een diep gewortelde weerzin tegen de nazi mentaliteit.
En met hen vele anderen.
Ik zeg helemaal niet dat Boellaart geen politieke kleur had maar dat zijn handelen en opvattingen in het kamp elke politieke tegenstelling oversteeg. De menselijke waardigheid was voor hem de enige maatstaf om naar te handelen in het voordeel van velen.
In een crisis situatie komt in veel gevallen het beste of het slechtste van de mens naar voren.
De achtergronden van de OD zijn mij bekend. Ik heb verscheidene verzetsmensen gesproken tussen 1956 en 1988 en sommige zelfs langdurig mee gemaakt. Ik weet waar ik over spreek. Aug. 1944 zijn mijn ouders, waar ik maar heel kort bij ben geweest, gevlucht om aan een arrestatie door de SD te ontkomen. Nog voor mijn tweede vond ik onderdak bij de grootouders waar ik opgroeide.
Ik was vier jaar oud toen ik Churchill door de Utrechste straat te Amsterdam in een open wagen zag voorbij rijden.
Zelden toon ik enige emotie. Veel compassie ken ik niet. Als ik een toespraak van Churchill hoor treft mij dat nog steeds diep.
Genoeg over dit onderwerp.
@Fred.
Hij raakt je blijkbaar. Ik ben steeds meer benieuwd naar dat boek.
@martin.
Wat grote of kleine helden zijn zou ik niet één twee drie kunnen zeggen.
Daar zullen de meningen over verdeeld zijn.
Feit is dat het hier gaat om een historisch werk.
Een aantal mensen die ik ken hebben zich sterk in WO 2 verdiept.
Die zullen er hier ook zijn. Ik ben benieuwd naar reacties van de "kenners."
Overigens: Het boek de Geest van het verzet lijkt me ook interessant, evenals de kritische houding die beide schrijvers/onderzoekers naar elkaar hebben.
Churchil was alles behalve een held, maar de alcoholist wilde wel graag zo gezien worden
@PHM.
Dat heb ik vaker gehoord.
In mijn bezit zijn een groot aantal Engelstalige en Nederlandse werken over Winston Churchill die een periode beschrijven vanaf zijn kinderjaren tot aan zijn dood. Er zijn van jongs af aan vele momenten in zijn leven dat hij een fysieke en morele moed toonde die zijn kritikasters hem niet na zullen doen. Zeker bovengenoemden niet.
Voor hen die de fysieke moed van Churchill betwijfelen:
Sunday Express
Saturday April 18,2009
By Paul Callan
EVEN as a schoolboy, Winston Churchill yearned for the thrill of battle. His playroom resembled a field of war with troops ready for action.
“There was a plank table on trestles, on which were thousands of lead soldiers arranged for battle,” recalled his cousin Clare Sheridan.
“He organised wars. The lead battalions were manoeuvred into action, peas and pebbles committed great casualties, forts were stormed, cavalry charged, bridges were destroyed and real water tanks engulfed by advancing foes. It was a most impressive show and played with an interest that was no ordinary child’s game.”
And who was the foe that had so fired up the blood of this eight-year-old generalissimo?
With a stern expression on his face young Winston would say: “They are the enemies of England!”
Churchill as Britain’s wartime leader
It was a foretaste of much that would occur in his life and early evidence of a passion for soldiering that would form one half of an inner battle between statesman and warrior.
A new book, War Lord – Churchill at War: 1874-1945, by historian Carlo D’Este (himself a retired US army lieutenant colonel), examines the wartime leader through the prism of his life as a soldier.
For Churchill was that rare contradiction – a man with an abhorrence of war but a passion for soldiering.
It was that fierce spirit that lay behind his unwavering – and largely ignored – warnings in the Thirties that Britain must re-arm to prepare for inevitable war with Nazi Germany.
Churchill’s youth was much spent in mock warfare. He even built his own fort, complete with drawbridge and catapult, whose ammunition was a plentiful supply of green apples.
Other children who took part in his “war games” always came under his rules, one of which was that Winston would always remain the general and there would be no promotions.
But there were casualties. Once Winston found himself cornered on a bridge by other “soldiers” and seemed in peril of capture.
With a devil-may-care flair that he would exhibit in real engagements he leaped off the bridge, aiming for a tree but fell more than 30 feet, badly injuring his shoulder.
@fred.
Hier woont ook een WO2 kenner maar ik ben het niet.
Een mooie discussie is hier ontbrand over Boellaard. Ik kende hem niet. Wel erg, blijkbaar, maar ik ben blij dat Fred er zo’n mooi beeld van geeft. Ik kan me zo iemand wel voorstellen: graag gezien, maar met capaciteiten.
Zo’n foto, prachtig, heb ik ooit gemaakt van het Amersfoortse monnikendam. Ook zo onder en stenen brug en een verder gelegen brug. Ik ben gek op die spiegelingen.
Groet, O.
@oliphant.
Een leuke reactie. Ja, Fred is een bevlogen liefhebber van Pim Boellaard.
Het boek lijkt me de moeite waard.
Zelf maak ik niet veel foto’s, deze is van internet en ik zal dat er nog even bijzetten.