“een superpoes
een mooi ding om in huis
te hebben”,
aldus de schilder
die vluchtte in magisch realisme
niet bij machte realiteit
onder ogen te zien
of had hij teveel gezien?
pilaren pompei en donkere
luchten vervreemding
en zo was zij
een versierde vreemde
voor zichzelf
en anderen
tot haar vroege dood
hij vond een nieuwe levensgezel
afbeelding 1: Mathilde met wie Willink in 1968 trouwde( met jurk van Fong Leng)
afbeelding 2: Zelfportret met palet
22-6-2017
Wel een bezoekje waard lijkt mij; zo’n nieuw museum in Kasteel Ruurlo, al ben ik niet zo’n fan van Willink.Een bezoek staat op mijn verlanglijstje;eventueel in combinatie met MORE-Gorssel.
WAT een locatie.
Wilma met kat ( 1940)
De moeite waard: De broers Barraud ( eigen foto)
26-4-2019
Lintje voor Fong Leng, wiens prachtige jurken wederom in Ruurlo zijn te zien.
——————————————————–12-5-2023 Gisteren, in de Stadkamr zag ik dit boek staan, waar ik nog niet van gehoord had. Nu las ik recensies en ik vind het geweldig. “Ik ben mijn MUze; eigenzinnige vrouwen die de kunstgeschiedenis veranderen is van Loes Faber ( Groningen 1987), kunstenaar, illustrator en docent kunstacademie, die afstudeerde op het Vrouwelijk Zelfportret in de beeldende kunst en in dit boek geeft ze een getekende ode aan 8 vrouwelijke kunstenaars, waarvan ik er maar 3 ken; dus ik leer weer 5 nieuwe kennen.
Neem Amrita Sher-Gil, die opgroeit in Hongarije, begin van 1900,waar alles verandert als Béla Kun, net als vriend Lenin de macht grijpt, in een dictatuur verandert en de familie verhuist naar Parijs. Uiteindelijk belandt ze in het India van Rabindranath Tagore.
De tekeningen boeien enorm.De enige Nederlandse is Charley Toorop, die een tijdje werkte in een PZ in Utrecht ( wist ik niet) en in 1924 dit schilderij maakte, dat Loes tekende. de imbecielen.
Woonplaats: zwolle
Toekomst 
Wat inspirerend is voor de een, kan dodelijk zijn voor de ander. Mooi verwoord.
aparte dame Mathilde met vervolgend een overpeinzende blik in het zelfportret!
gr,koen.
Wat een mooie beschrijving van Mathilde Willink. Ze is evenzeer superpoes als levend kunstwerk zoals ze zichzelf noemde.
Voor mij is ze de belichaming van hoe veel vrouwen zouden willen zijn, helemaal zichzelf, met lak aan conventies en stigmatisering. Ik zie dat ook een beetje bij de vijfde bruid van Heyboer, Petra.
Ik heb een boek uit 1977 over Mathilde: MATHILDE of de bekentenissen van een Zeeuws meisje, van Joop van Loon. Er staan prachtige foto’s van haar in, ook als jonge bakvis met een paardenstaart en weinig make-up. Haar echte naam was Tilly de Doelder.
Je blog boeit me, Laila, ik zet je bij mijn favorieten zodat ik je makkelijk kan bezoeken.Reactie is geredigeerd
@Gerrie, in feite past het zelfportret van Willink niet bij het portret van Mathilde.Hij was al 65 in 1968. Ik denk dat hij zich snel verveelde bij M.
@koen, een trieste, aparte dame en Carel kijkt bijna op alle portretten zo. Geen zonnetje in huis:-)
@Ingrid. Tilly den Doelder . Ik heb haar altijd overwegend triest gevonden.Reactie is geredigeerd
Ja, Laila, dat was ze zeker. Heb het boek 30 jaar geleden gelezen maar jouw bijdrage is aanleiding om dat nog eens te gaan doen.
Dank je hiervoor.
‘superpoes, een mooi ding’
mannen: vaak onmachtig om
intens en breed lief te
hebben (en ja ook sommige
vrouwen)
@Ingrid: Herlezen kan leiden tot nieuwe inzichten, maar het hoeft niet.
@annet: Komt veul veur, ja.
He, heerlijk: ik denk nu alweer over de volgende schilder en muze, maar vanavond eerst een date;-)
Heb laatst haar portret nog gezien in het museum in Spanbroek. Ik kwam haar ook wel eens tegen in Amsterdam, toen ik daar studeerde.
De manier waarop ze me aankeek en blééf aankijken, vergeet ik mijn hele leven niet meer. Niets bedekte ze van haar vervreemding, ik had het gevoel dat ik er rechtstreeks inkeek. Mooie serie wordt dit, Laila, en veel plezier vanavond.
Hartelijke groet, Coby
Mooie beschrijving, Coby.
Laila: wij willen graag weten met wie je gaat daten.
Een heel bijzondere vrouw, ik weet nog dat ik alles las over haar escapades. En toch kwam ze zo triest over..
Mathilde vergroeide met haar gime, werd haar eigen masker..
‘hij vond een nieuwe levensgezel’,
rake laatste zin!
Dank u voor de reacties. Ik ben al weer met twee kunstenaars en hun muzen bezig. Een onderwerp naar mijn hart.