soms blader ik een album door
en kijk of ik hetzelfde zie als toen
het is onmogelijk
en omgekeerd; je bent nog jong
je zou een provo kunnen zijn
maar dat is eeuwen later
je weet nog niets van alle faam
verdriet dat je verlammen zal
je zoon die je verliezen zult,hij
bijna net zo oud als jij nu bent
op dit portret
mijn blik is niet meer los van
alles dat het leven heeft geleerd
maar jij jij hebt het nog tegoed
al weet ik hoe het zal vergaan
soms blader ik een album door
Een beeldgedicht is bovenstaande ( althans een poging tot) ,
volgens Cees van der Pluijm, ( Schrijven van gedichten en verhalen) treffen we in een beeldgedicht uitleg over het schilderij, pure beschrijving, associaties bij het gegeven beeld, of een persoonlijke confrontatie van de dichter met het beeldend kunstwerk.
Als je googelt bij boekgrrls en beeldgedichten zijn er fraaie voorbeelden te zien.
schilderij: zelfportret jonge Rembrandt,
(hangt hier achter me.)
29-9-2017
Wie had dat kunnen denken? Na 4 eeuwen terug in Nederland.Flora; samen met veel Hollandse meesters in de Hermitage.
5-10-2017
Anna Enquist, Cees Nooteboom, Dorien de Wit, Ellen Deckwitz Helst en Hilmano van Velzen pakten de pen op, net als Ilja Leonard Pfeijffer, K. Schippers, Pien, Rodhan Al Khalidi en Simone Atangana Bekono. Er verschijnt een bundeltje ( heb ik besteld) van bij de expositie: Hollandse Meesters, Hollandse Dichters.
Een aantal dichters draagt het eigen werk voor op de opening vrijdagavond. Vanaf zaterdag kan het publiek er terecht.( bron: Het Parool)
Woonplaats: zwolle
Toekomst 
Aanbevolen!
@Klaver; Bedankt.
Ik sluit met mijn eigen gedicht af; Renate Dorrestein stelt in Het geheim van het Schrijven dat woorden tot haar komen.
Dat zou best eens kunnen, want dit gedicht ( van mezelf) heeft iets raadselachtigs , voor mij ook.
Leuk en ik zal ook eens googlen op beeldgedichten!Reactie is geredigeerd
laat me er graag door inspireren, fraai
mooi geslaagd, dit beeldgedicht!
ow ok!
is dát een beeldgedicht..
nou, prima poging hoor! 🙂 niks mis mee
@Solveg: Het mooiste van die site vind ik het gedicht van Antjie Krog bij een werk van Dumas.
@Jacob; er zijn veel meer zelfportretten van schilders die inspireren.
@Dianne: dank je.
@Erna : een poging tot; ik dicht niet zo
veel:-)
maar heb er opeens weer lol aan ( na workshops)
Sterke tekst Laila. Weet je dat er op dit moment in het Rijksmuseum een rondleiding is rond beeldgedichten+ de betreffende schilderijen?
Is wel leuk om te doen ( dit schilderij is er ook bij).Zelf blogde ik al eens ‘Le ballon’ zoals je misschien weet.Reactie is geredigeerd
Dag Staco,
Ik had je al gemist.
Wat toevallig, beeldgedichten in het Rijks. Ik ben benieuwd welke hierbij gemaakt is.
Wel zag ik gisteren het nieuwe kunsttijdschrift Oog, waar dit zelfportret ook in staat. Hij ( een kaart) hangt al jaren op mijn kamertje. Het mooie van dit portret vind ik dat het iemand uit onze tijd zou kunnen zijn.
Bedankt voor je compliment.Le ballon herinner ik me natuurlijk.
Mooi beeldgedicht, vind ik. Altijd bijzonder als de woorden zomaar komen en je zelf verrassen. Ik heb dat met schilderen, de beelden komen vanzelf. En dit schilderij wekt inderdaad het nodige op. Het album van het leven….
Hartelijke groet, Coby
@Staco: Prachtig tijdschrift overigens: Oog, met keuzes van mensen; een essay van Nelleke Noordervliet ( meisje met de rode hoed vind ik ook aantrekkeliker dan meisje met de parel:-))
dat ik gisteren kocht en nu pas lees. Een nieuw tijdschrift van Het Rijksmuseum.
@Coby: Bedankt voor je reactie.
Tja; creativiteit, veel denkwerk, ambachtelijkheid en de magische flow:-)Reactie is geredigeerd
Goed gedaan.het illustreert ook treffend de vergankelijkheid van het leven en in wezen ook de onbelangrijkheid ervan. Mooi.
groetjes
rené
Bedankt René,
Het Rijksmuseum heeft ook en aardige site via het nieuwe tijdschrift Oog. Een aanrader,
maar nu eerst:
de krantjes en de Vrije Geluiden.
Er is meer dan internet;-)
Vind het mooi Laila. Knap!!
Dank je wel Luk,
overigens heb ik te gekke dingen meegemaakt met een schaker.
Misschien schrijf ik er nog eens over:-)
Mooi stukje proza Laila
in het grijs van november
kruipen we de kunst in
ha fijn
***
Origineel! Vooral Rembrandt als provo avant la lettre…
@Annet; ik zet weer eens voorzichtige schreden op het pad van het dichten en jij noemt het proza?
@Eline: origineel; dank je, dat vind ik een groot compliment.
Ik popel om weer een blog te schrijven maar moet tot 19.00 uur aan het werk;-(
Geslaagd beeldgedicht…Laila!
Mooi gedaan:)
Alweer een reactie, wat leuk toch:-)
Bedankt Geroma.
Prachtig beeldend
gedicht!
@marsjan: een nieuw gezicht of over het hoofd gezien in deze "mallemolen"?Dank je.
Well; het zou al bijna een studie waard zijn om te kijken wie er op je reageren en wie (helemaal) niet.
Maar goed : ik race naar de trein. Weer niet schrijven vandaag:-(Reactie is geredigeerd
Jonge Rembrandt schilderde zijn zelfportret in de schaduw van zichzelf. Hoe zou zijn zelfbeeld geweest zijn in die tijd?
Interessant zo’n beeldgedicht Laila.
Een groep mensen hetzelfde beeld (werk) laten ‘bedichten’ zou waarschijnlijk een mooie mengelmoes geven 🙂
@Mortica: "in de schaduw van zichzelf", klinkt bijzonder.
Zelfbeeld? Een verlegen jongeling wellicht?
mooi gedaan. een loopje nemen met de tijd
@Rommert: Er is geen tijd, of is er niets dan tijd?:-)
Wat een mooi idee, zo’n beeldgedicht!
En deze is erg goed gedaan, vind ik 🙂
Ha die Bart.
Vinik ook wel; alles wat hierna komt valt in het niet;-)
Bloggen is ook jezelf rust gunnen.
Mijn laatste bijdrage heb ik verwijderd.
Soms laat de muze het even afweten.
wonderbaarlijk mooi je eerste strofe!